اهمیت تولید محتوا در حاشیه‌ی شانزدهمین نمایشگاه بین‌المللی گردشگری و صنایع دستی
ششمین نشست آموزشی گردشگریوم هگتا (هلدینگ گردشگری تأمین اجتماعی) با موضوع «اهمیت تولید محتوا در گردشگری» پنجشنبه ۲۰ بهمن‌ماه ۱۴۰۱ و در حاشیه‌ی شانزدهمین نمایشگاه بین‌المللی گردشگری و صنایع دستی با سخنرانی آرش نورآقایی، مدیرمسئول فصلنامه‌ی میراث و گردشگری گیلگمش برگزار شد.
نورآقایی در بخش آغازین این نشست از «چراییِ» معرفی شایسته‌ی ایران در هر دو سطح ملی و جهانی گفت و چگونگی این مهم را منوط به هوشمندی در تولید محتوای گردشگری دانست.
ایشان ضمن خاطرنشان کردن ثبت جهانی ۲۶ اثر ملموس و ناملموس کشور، فقدان محتوای فاخر برای روایت چیستی آنها را یادآور شد.
آرش نورآقایی ایران را یکی از ده کشور برتر به لحاظ ثبت میراث جهانی در دنیا معرفی کرد و بر این موضوع توجه داد که طی ربع قرن کشور ما هیچ پرونده‌ای را در فهرست میراث جهانی بشر ثبت نکرده است.
به روایت ایشان، ایران با وجود داشته‌های فراوان و غنی تاریخی، هنوز در دنیا کمترشناخته‌شده محسوب می‌شود؛ او میزان آگاهی مردم جهان را از اشیای موزه‌ای ایرانی همچون منشور کورش یا درج عناوین اشیای موزه‌ای ایرانی در کتب ذیربط را گواه این ادعا خواند. نورآقایی عدم شناخت ایران را از سوی مردم جهان نشان از عدم تکافوی محتوای مستند در خصوص جذابیت‌های این سرزمین دانست. وی در ادامه به «استوانه‌ی کورش» پرداخت که به عنوان نمونه‌‌ای کمیاب در سطح جهانی در تبیین تاریخ ایران سهمیم است.
نورآقایی به فرصتی چون اختراع چرخ و آسباد در ایران و امکان بهره‌گیری از آن برای معرفی مزیتهای اشیای موزه‌ای ایرانی اشاره کرد و مهارت خلق جاذبه‌ای خیالی چون خانه‌ی رومئو و ژولیت را در ورونای ایتالیا یادآور شد. نورآقایی هم‌چنین در حوزه‌ی تولید محتوای گردشگری به تفاوت ساحت علم، روایت و افسانه توجه داد.
او در ادامه از اشیای مهم موزه‌ای ایران مانند «ونوس تپه سرآب کرمانشاه» و «تندیس مرد شمی» در موزه ایران باستان یاد و تأکید کرد که شماری از اشیای منقول مهم در موزه‌های ایران وجود دارند که داستان‌ها و روایت‌ها و افسانه‌هایشان می‌توانند در تولید محتواهای گردشگری ایران شنیده شود در حالی که در کتابچه‌ها و بروشورهای راهنمای موزه‌ها جای خالی آنها هویداست. وی تفاوت عملکرد کشوری چون فرانسه را در اینخصوص و تأثیر آن بر اقتصاد گردشگری گوشزد کرد.
او لزوم اثربخشی محتوا را مورد توجه قرار داد و به نقش رسانه‌ها اشاره کرد.
در بخش دوم این نشست و با معرفی پروژه‌های «ایران ۱۰۰۱» و «اهل ایرانم» از چگونگی خلق روایتهای مؤثر برای جذب گردشگر سخن به میان آمد. آرش نورآقایی از چالش‌های تولید محتوای متنی و تصویری برای هر یک از مجلدات منتشرشده در این دو طرح گفت و برای انتشار نسخه‌ی انگلیسی این مجموعه‌ها ابراز امیدواری کرد.
مدیرمسئول فصلنامه‌ی گیلگمش در ادامه از انتشار جلد سوم مجموعه‌ی «ایران ۱۰۰۱» در قالب «۱۰۰ اثر موزه‌ای ایران» و ویژگی‌های روایی این آثار به قلم نویسنده‌ی آن گفت و تلاش تیم نویسندگان و تصویرگران کتاب «اهل اردکانم» را به عنوان دومین جلد از مجموعه‌ی «اهل ایرانم» ستود. نورآقایی فلسفه‌ی «۱۰۰۱» دلیل برای دوست داشتن و دشواریِ اهلی ایران شدن را برای مخاطبین وصف کرد.
در سومین بخش از این رویداد به ادبیات منثور و منظوم ایران و نقش شخصیت‌ها و مقاصدی پرداخته شد که مورد غفلت اهالی ادب و هنر و گردشگری قرار گرفته‌اند. نورآقایی در این بخش به شرح فرصتهایی پرداخت که در کشورهای مختلف از پس روایت یک رؤیا چون پری دریایی، محل سکونت عشاق خیالی نظیر رومئو و ژولیت، شهره شدن مترجمی به نام ادوارد فیتز جرالد به سبب رباعیات دلنشین خیام، عاید می‌شود و در این میان از فرصت‌سوزی‌هایی چون ملاقات سرو ابرکوه با مارکوپولو، نابودی نسخه‌ی خطی رباعیات خیام در حادثه‌ی کشتی تایتانیک و عدم توجه به مضامینی چون هفت‌پیکر و خمسه‌ی نظامی و قصه‌ی هزار و یک شب در زیرساختهای گردشگری گفت.
این نشست در واپسین بخش ضمن قدردانی از همراهی علاقه‌مندان با آرزوی روزهای روشن و هموار برای توسعه‌ی پایدار گردشگری کشور پایان یافت.
