نشست هجدهم از سری نشست‌های از کوره‌راه تا شاهراه؛ تحول اسطوره‌ها و حماسه‌های ایرانی در کذر زمان
واپسین یکشنبه اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۸ در حضور جناب کامران کشیری به درنگی در کوره‌راه تا شاهراه شگفتی‌های مطالعات ایران‌شناسی در محدوده اسطوره‌های ایرانی گذشت.
این نشست با تأکید بر لزوم درک و استفاده از مدارک پژوهشی در علوم انسانی آغاز شد؛ بر تفاوت مرزهای جغرافیایی و سیاسی در موضوعات تاریخی و هنری توجه شد؛ تعاریف «اسطوره»، «حماسه»، «قهرمان» و «افسانه» تبیین شدند و از شاهنامه فردوسی به عنوان منبع حماسی ایرانی یاد شد.
در ادامه این نشست، ویژگی‌های شاهنامه فردوسی واکاوی شدند. جناب کامران کشیری در این بخش ابتدا حذف عناصر زرتشتی از شاهنامه فردوسی را برای پذیرش جامعه ایرانی- اسلامی در سده‌های نخستین اسلامی مطرح کردند؛ گزینش داستانهای حماسی از میان حماسه‌های موجود، دومین ویژگی شاهنامه فردوسی برشمرده شد و پهلوان‌پروری در شاهنامه فردوسی برای نقش رستم و گاه حذف هم‌آوردهای اوستایی سومین ویژگی حماسه‌سرایی بود که در این منبع حماسی مورد توجه قرار گرفت.
در این نشست هم‌چنین به اهمیت منبع‌شناسی در پژوهش‌های اسطوره‌شناسی ایرانی پرداخته شد.
در این راستا اوستا، متون پهلوی (میانه) و متون عربی پیش از شاهنامه فردوسی منابع گرانبهای پژوهشی این حوزه معرفی شده لزوم مطالعه منابع موجود نظیر اوستا با ترجمه آقایان پورداود و دوستخواه، تاریخ طبری، تاریخ بلعمی، آثارالباقیه، بندهش و نسخ تصحیح‌شده شاهنامه فردوسی به قلم آقایان خالقی مطلق و جیحونی یادآور شد.
مطالعه ریگ‌ودا به عنوان منبع اساطیر آریایی نگه‌داری شده بین هندوها نیز مورد توجه قرار گرفت.
در بخش دوم این نشست تعابیر حماسی موجود از اسطوره‌های اوستایی نظیر داستان سیاوش، کیومرث، کاووس، فریدون و ضحاک، کی‌خسرو در قالب فهرست پهلوانان شاهنامه فردوسی، تعبیر سیمرغ و رابطه انسان و گیاه با دیدگاه فرجام‌شناختی اوستایی مورد نظر قرار گرفت.
در این نشست بر لزوم تسلط بر زبان‌های پهلوی و عربی، انگلیسی و گاه آلمانی و فرانسه برای تولید محتوای پژوهشی معتبر در حوزه اسطوره‌شناسی ایرانی تأکید شد.
