سفر معلولان؛ امروز، آینده و چالش‌ها
برای همه ما لازم است تا گاهی اوج هیجان و کشف و ترشح آدرنالین را تجربه کنیم و بر ترس‌ها و گره‌های روانی‌مان فائق آییم. دوستان معلول به دلیل شرایط خاصی که در اجتماع دارند، اگر توانسته‌اند به سفر بیایند و یا حتی اگر توانسته‌اند وارد اجتماع شوند، به طور حتم موارد نابی دارند برای یاد دادن، برای فائق آمدن بر ترمزهای درون و برای شاد زندگی کردن و این، گوهری گرانقدر است که در زندگی مدرن ما هر روز کمیاب‌تر می‌شود.
ناگفته نماند که نگاه دنیا به افراد معلول بسیار تغییر کرده است. اگر روزگاری معلولیت نشانه امتحان الهی و کفاره گناهان کرده و ناکرده بود، امروزه حالتی است از حالت‌های گوناگون جامعه. در دنیای توسعه‌یافته امروز، با تدوین حقوق شهروندی و احترام به آن، معلولان هم جایگاهی ویژه در بین افراد اجتماع برای خود ایجاد کرده‌اند و دیگر به آنها با دیدی متفاوت از سایر افراد نگریسته نمی‌شود. به عبارتی دیگر، جامعه آموخته است که اگر معلولی نمی‌تواند مانند افراد دیگر به سفر برود و یا کارهای معمول روزمره را انجام دهد، این نه تنها از بد‌بیاری او نیست، بلکه از ناکارآمدی سیستم‌های اجتماعی است. پس اگر افراد کم‌توان یا ناتوان، با مشکلی مواجه هستند، جامعه موظف است که تسهیلاتی برای حل آن مشکل فراهم کند؛ به طور مثال، اگر افراد معلول نمی‌توانند در شهر رفت و آمد کنند، باید پله‌ها را به سطح شیبدار تبدیل کرد و اگر نمی‌توانند با اتوبوس سفر کنند، باید طراحی ایستگاه‌ها و اتوبوس‌ها را تغییر داد. اگر زندگی افراد معلول پرهزینه‌تر از دیگران است، دولت باید بخشی از هزینه‌ها را جبران کند تا حقوق شهروندی با برابری بیشتری برقرار شود. در سایر کشورها، اقداماتی به این منظور صورت گرفته است و طیف وسیعی از خدمات را شامل می‌شود که در ادامه فقط به چند مورد از آنها اشاره شده است…
برای خواندن ادامه این مطلب به شماره سه فصلنامه گلیگمش مراجعه کنید
