آغازی نو با ایده‌پردازی در گردشگری
واپسین روزهای بهار سال ۱۴۰۰ شمسی به همت مؤسسه آموزش گردشگری بهار ارتباطات ایرانیان فرصتی دست داد تا آرش نورآقایی، مدیرمسئول فصلنامهٔ میراث و گردشگری گیلگمش از چرایی و چگونگی خلق ایده‌های باارزش برای توسعهٔ پایدار صنعت گردشگری بگوید.
این گفتگوی مجازی شامگاه ۱۹ خرداد با معرفی ایشان آغاز شد.
نورآقائی ضمن اشاره به شعار اخیر سازمان جهانی جهانگردی مبنی بر Restart Tourism برای عبور از بحران همه‌گیری کووید۱۹ به لزوم مطالعهٔ پیشینهَ این صنعت در کشور توجه داد.
او شرکت در دوره‌های آموزشی چون تربیت راهنمایان گردشگری را به منزلهٔ راهکاری برای ایران‌شناسی به همهً آنها که به شناخت منابع فرهنگی و طبیعی کشور علاقه‌مند هستند یا در صنایع/ خدمات مرتبط فعالیت دارند پیشنهاد داد.
آرش نورآقائی بر آسیب‌پذیربودن صنعت گردشگری در کشور با توجه به سیاستهای موجود توجه داد، جایگاه ایران را در این صنعت با کشورهای پیشرو در سطح جهان مقایسه کرد و فرصت بهره‌گیری از منابع موجود را برای کسب موقعیت موردانتظار یادآور شد.
وی هم‌چنین شرط موفقیت فردی در حیطهٔ راهنمای گردشگری را مطالعه، سفر و صرف هزینه برای کسب دانش و بینش لازم دانست تا هم نام و هم نان از این حرفه عاید شود.
مدیرمسئول فصلنامهٔ گیلگمش توسعهٔ شایستهٔ صنعت گردشگری را منوط به اجرای موفق ایدهای ارزشمند در این بخش دانست.
نورآقائی سه عامل:
– وقوع رویداد/ واقعه خاص (ورزشی، تجاری، علمی و …)
– انقلاب (صنعتی، علمی، فرهنگی و …)
– ایده‌های ناب (محرک تحول)
را زمینه‌ساز تغییرات قابل توجه در جهان معرفی کرد.
او ایده‌های خلاقانه و ساده را مهمترین نیاز صنعت گردشگری ایران خواند و اشاره کرد که گاه طرح ایده و اجرای همزمان و موفق ایده از توان ایده‌پرداز خارج و گاه مقدور است.
آرش نورآقائی در ادامهٔ این گفتگو به اهمیت ایده‌های معناگرایانه به عنوان مزایای فرهنگی ایران‌زمین پرداخت؛ نمونه‌هایی از التزام به معانی در مشرق‌زمین را برای توسعهً پایدار گردشگری یادآور شد و از اهمیت فهم و بهره‌گیری از معانی بدون تعارض به ساحت و حرمت آنها گفت.
او به شعار گردشگری کشورهایی چون تایلند و هند در شرق و پاریس در غرب پرداخت و از اجرای موفق ایده‌های ساده برای رونق گردشگری دانمارک و تنظیم زیرساخت در لندن گفت.
وی هم‌چنین بنای تاریخی، فرهنگی کاروانسرا را به عنوان المانی نمونه و بوم‌زاد در ایران مورد تأمل قرار داد، از پیشینهً تاریخی و انواع کاربری‌اش گفت و آن را با رباط مقایسه کرد تا میزان اجحافی که در ساحت معنا بر آن شده آشکار شود.
نورآقائی در بخش پایانی از اهمیت تولید محتوای خلاق برای باستان‌شناسی معانی ایرانی در حیطهً گردشگری خلاق گفت و به لزوم بستری مناسب برای گردشگری تجربه‌گرا پرداخت تا اقتصاد تجربه در گردشگری محقق شود.
«آغازی نو با ایده‌پردازی در گردشگری» سرآغازی بود برای تأمل بر ارائه ایده‌های کارآ و اجرای اثربخش آنها به منظور شروع دوبارهٔ فعالیتهای بهره‌ور در صنعت گردشگری.
این گفتگو با قدردانی از همراهی علاقه‌مندان پایان یافت.
