گفتاری مجازی در حوزه گردشگری
شامگاه جمعه ۹ اسفندماه ۱۳۹۸ فرصتی دست داد تا در ادامه سلسله گفتارهایی که از سوی مؤسسه آوای طبیعت پایدار در شبکه مجازی اینستاگرام پیش‌بینی شده بود به تبادل نظر در خصوص مباحث گردشگری پرداخته شود.
آنچه در پی می‌آید حاصل اهم گفتگوی افسانه احسانی و نیما آذری با آرش نورآقائی‌است.
توجه به روحیه یادگیری فراگیران و ویژگی شغل‌محور بودن مهارت راهنمای تور، نخستین موضوع این گفتگو بود که توسط افسانه احسانی مطرح شد.
آرش نورآقائی دغدغه‌مند بودن را از جمله شایستگی‌های ذی‌نفعان حوزه میراث و گردشگری برشمرد.
تخصص‌گرایی یا کل‌نگری، عنوان دومین موضوع مهارت راهنمای تور بود که در قالب پرسشی توسط نیما آذری طرح شد. آرش نورآقائی در این خصوص نیاز مشتری (گردشگر)، رواج تعامل در شبکه‌های مجازی، لزوم تفسیر داده‌ها و نوع نگرش به علوم میان‌رشته‌ای، فوق رشته‌ای و فرارشته‌ای را از جمله عوامل مؤثر در ارائه اطلاعات و تفسیر آنها برشمرد.
وی همچنین، گردشگری را یک صنعت انسان‌محور معرفی و بر لزوم بازنگری اطلاعات کسب شده و حتی ویرانگری خلاقانه و بازیابی آنها توسط راهنمایان گردشگری برای حصول فرهیختگی تأکید کرد.
در ادامه این گفتار توفیق هرچه بیشتر راهنمایان تور در روابط انسانی از سوی نیما آذری مورد توجه قرار گرفت.
نورآقائی آشنایی راهنمایان گردشگری با علوم جامعه‌شناسی و روان‌شناسی مدرن را از دیگر عوامل مؤثری معرفی کرد که موجب می‌شوند راهنما در حوزه روابط انسانی موفق‌تر عمل کند.
او همچنین فهم و تولید معنا را از مهمترین ابزارهای برقراری ارتباط گردشگر با مقصد گردشگری معرفی کرد.
نقش تنوع و هم‌افزایی گروه‌ها در یادگیری موضوع دیگری بود که از سوی افسانه احسانی و در حوزه گردشگری به بحث گذاشته شد.
آرش نورآقائی بر خلاقیت عمل فردی راهنمایان گردشگری در ایران به عنوان یک فرصت و بر عدم تمایل به مستندنگاری و تدوین دستورالعمل و پروتکل‌های اجرایی به عنوان تهدید مؤثری در پیشبرد این گروه اشاره کرد.
ارتباط و درک موضوع سفر با صنعت گردشگری از دیگر مواردی بود که مورد توجه قرار گرفت. اینکه آیا ایران هنوز مولد فرهنگ در دنیا به شمار میرود یا خیر، پرسشی بود که توسط نیما آذری مطرح شد. در این بخش از یک سو وجود منابع متعدد فرهنگی برشمرده شد و از سوی دیگر عدم توانایی در تولید معنا، مستندنگاری محتوا و ارائه آنها به عنوان جاذبه فرهنگی در بازار جهانی گوشزد شد.
شرح انگیزه انتشار فصلنامه انگلیسی گیلگمش بر اساس نیازسنجی فوق و وجه تسمیه آن پایان‌بخش این گفتگو بود.
