نشست بیست و هفتم از سری نشست‌های از کوره‌راه تا شاهراه؛ نقش پویش‌های مردمی در بیداری محیط زیستی
یکشنبه‌ای دیگر در دفتر فصلنامه گیلگمش از کوره‌راه تا شاهراه کنشگری محیط زیستی را با جناب محمد درویش مرور کردیم و از سهم خود در بیداری محیط زیستی ایران بیشتر آگاه شدیم.
بیست و هفتمین نشست یکشنبه‌های گیلگمش در تاریخ ۲۷ مردادماه ۱۳۹۸ مهملی بود برای شنیدن روایت از خودگذشتگی و پشتکار هم‌وطنان دلسوزی که در نقاط مختلف کشور قلبشان برای محیط زیست ایران می‌تپد؛ برای زنبورها و کبک‌ها در لامرد فارس، برای گنو، برای قدردانی از اهالی دیزباد بالا، برای خون دل‌هایی که خرج احیای کمجان و گندمان شد و برای حراست از گل‌چشمه و …
از نابخردی‌ها هم شنیدیم؛ از مدگرایی در سدسازی، از سیمان‌اندود شدن آبشخور جانوران در زیست‌گاهشان، از صرف بودجه‌های محدود در بی‌سامان کردن هر جنبنده‌ای و گاه از کمبود دانش در اموری که به دست می‌گیریم.
تجربه کشورهای شاد را واکاوی کردیم.
باز هم به امید و پشتکار ایمان آوردیم.
حقوق شهروندی و مطالبه‌گری را به یاد آوردیم و کلید موفقیت «جنگلانه»، «کندو»، «بی‌دود» و … را برشمردیم.
با محمد درویش از اهمیت اجرای قوانین و لزوم آموزش گفتیم، «الگن» را شناختیم، از نیاز سردشت مطلع شدیم، دلیل ثبت جهانی بخش کوچک جنگلهای هیرکانی را دریافتیم و عهد کردیم که:
مبادا شکار
مبادا تبر بر درخت بهار
محیط و زمین را نکو پاک دار
آری، در آسمان تیره و تار هم، ستارگان، پر نور می‌درخشند…
