نشست بیست و سوم از کوره‌راه تا شاهراه؛ گردشگری نابینایان
در نشست بیست و سوم از کوره‌راه تا شاهراه با جناب پرویز شجاعی‌پارسا همراه بودیم تا از آداب معاشرت و هم‌یاری نابینایان و کم‌بینایان در سفر بشنویم.
این نشست در حضور تعدادی از اعضای نابینای مؤسسه عصای سفید و با معرفی آنها آغاز شد؛ پرویز شجاعی‌پارسا از تجربه‌های خود در حیطه راهنمای طبیعت‌گردی و کوهستان سخن گفت و انگیزه خود را از راهنمایی گردشگران نابینا چنین تشریح کرد:
«اولین بار اردیبهشت سال ۱۳۹۶ از طرف مؤسسه خیریه عصای سفید به من پیشنهاد شد که گروهی از نابینایان را جهت گلاب‌گیری به کاشان ببرم. در طی سفر خیلی تحت تأثیر این عزیزان قرار گرفتم و از آنجایی که به همسفران نابینا هم خوش گذشته بود تصمیم گرفتیم هر دو ماه یکبار یک سفر برایشان طراحی و اجرا کنم. تا کنون ۷ تور موفق برای نابینایان اجرا کرده‌ام و معمولا” سعی می‌کنم آنها را به نقاطی ببرم که از حس لامسه‌شان بیشتر استفاده کنند.»
نحوه رفتار با نابینایان، اولین موضوع مورد توجه در این نشست بود؛ اینکه «چگونه ارتباط برقرار کنیم؟» و «چگونه کمک کنیم؟».
در این بخش تبیین نقش عصای سفید و در برخی موارد سگ‌های هدایت‌کننده نابینایان انجام شد؛ بر معرفی مخاطب نابینایان تأکید شد؛ استفاده از زبان بدن به منظور تأثیرگذاری روی صدای مخاطب مورد توجه قرار گرفت؛ نحوه آدرس‌دهی برای جلوگیری از سردرگمی نابینایان تشریح شد؛ ملاحظات کم‌بینایان و نابینایان ناشنوا مورد بررسی قرار گرفت و بر کسب اجازه جهت لمس نابینایان توجه شد.
بخش دوم این نشست به بیان نقطه نظرات حاضرین نابینا در خصوص آداب معاشرت مورد انتظار آنها در سفر و به اشتراک گذاشتن خاطرات و بررسی نقاط قوت و ضعف سفرهای گذشته با راهنمایی جناب شجاعی‌پارسا اختصاص یافت.
یادآوری خاطرات این سفرها با نمایش تصاویر و ویدئوهایی از کویر ابوزیدآباد، شیراز، برزک و نیاسر، قله توچال، چهل چشمه و … مورد توجه قرار گرفت.
تقویت اعتماد به نفس و جسارت، تقویت روابط و تعامل اجتماعی و سازگار‌سازی نابینایان با طبیعت به جای هموارسازی طبیعت، مهمترین نقاط قوت این سفرها برشمرده شدند.
