نشست دهم از کوره‌راه تا شاهراه؛ تعامل گردشگری با ادبیات و فرصتهای گردشگری ادبی در ایران
یکشنبه دیگری از سری نشست‌های از کوره‌راه تا شاهراه با تعامل گردشگری و ادبیات قرین شدیم تا از نقاط قوت ادبیات ایران‌زمین در تاریخ ادبی جهان با روایت آرش نورآقایی بیاموزیم.
دفتر فصلنامه گیلگمش در شامگاه ۱۶ دی‌ماه ۱۳۹۷ میزبان همراهان دوستدار گردشگری و ادبیات بود تا در کنار هم فرصتهای گردشگری ادبی در ایران را با نگاهی اجمالی به نمونه‌های دنیای غرب مرور کنیم.
در آغاز این نشست آرش نورآقایی با توجه به مجموعه مطالعات و تجارب خود بر لزوم بهره‌مندی از ادبیات ایران در حوزه گردشگری و منافع مترتب اقتصادی و فرهنگی بر آن سخن گفت. او در ادامه به برگزاری نخستین همایش گردشگری ادبی در زمستان ۱۳۹۱ اشاره کرد و دستاوردهای آن را در قالب مجموعه مقالات، ایجاد انگیزه برای دانش‌پژوهان و انجام بسیاری از رساله و پایان‌نامه‌های دانشجویی در این زمینه و پس از این همایش خاطرنشان ساخت.
معرفی دو میراث ناملموس جهانی شامل نقالی و آیین زورخانه‌ای به عنوان دو جاذبه ادبی، عنوان بعدی این گفتار بود و در این راستا بر امکان فراهم آوردن برنامه‌های جذاب و موجه شبانه در کشور توجه داده‌شد؛ واژه پهلوان تعریف شد؛ رجزخوانی تشریح شد؛ مسیر گردشگری برمبنای اندیشه پهلوانان در بستر ادبیات پارسی پیشنهاد و بار دیگر بر اهمیت مطالعه نقش خراسان بزرگ، کرمانشاه، کردستان و مازندران تأکید شد.
هم‌چنین واکاوی نمونه‌های اروپایی در جذب گردشگر ادبی در ادامه این صحبتها انجام شد.
تشریح نمونه‌هایی از استفاده هوشمندانه کشورهای آلمان و مجارستان از داستانهای عامیانه و فولکلور و ایجاد بسترهای مناسب برای ارائه و معرفی آنها در قالب‌های متفاوت شعر، نمایش، هنرهای تجسمی از جمله این موارد بود. در ادامه نمونه‌های متعدد از روایات حقیقی موجود بین اقوام مختلف ایران مطرح و ظرفیتهای موجود از ایجاد چنین جاذبه‌هایی تشریح شد.
بخش دوم این نشست به معرفی بسیاری از کتب موجود در این زمینه اختصاص یافت. وجود محتوای ناب و خلاق در بسیاری از متون ادبی کشور یادآور شد؛ حکمت و ادبیات ایران‌زمین بار دیگر مورد توجه ویژه قرار گرفت، مثلث(تولد- زندگی- وفات) ادبا به عنوان پیش‌نیاز فعالیت در این حوزه مورد بحث قرارگرفت و درک منظومه‌هایی چون هزار و یک شب و هفت پیکر جهت تبیین نمودهای جذاب ادبی و هنری در اشکال مختلف پیشنهاد شد.
