گیلگمش یک تحول در رسانه است
یک کارشناس ارشد علوم ارتباطات اجتماعی و روزنامه‌نگار از مجموعه مجلات گیلگمش به عنوان یک تحول در رسانه نام برد که موجب شده است سطح رسانه‌های ایران ارتقا پیدا کند.
ندا شفیعی در گفت‌وگو با مجتبی گهستونی خبرنگار گیلگمش گفت: گیلگمش یک تحول در رسانه است و موجب شده سطح رسانه‌های ایران را افزایش دهد. انتظار می‌رود که این مهم توسط برخی کارشناسان ارشد رسانه دیده شود.
مدیر روابط عمومی دانشگاه شهید چمران اهواز بیان کرد: امیدوارم که حمایت نکردن‌های گاه ناشی از غفلت در نتیجه مطالعه نکردن‌های عمیق بخشی از جامعه که می‌توانند مخاطب تولیدات مکتوب گیلگمش باشند باعث نشود که این رسانه مکتوب با خللی در انتشار مواجه شود.
او افزود: انتشار مجموعه مجلات گیلگمش که پیش از دیدن و مطالعه کردن، با نامش آشنا شده بودم باعث شد تا از انتشار فصلنامه‌ای با این کیفیت خوشحال باشم. آن هم در زمان‌های که مجلات کیفی همچون گیلگمش از حمایت‌های لازم برخوردار نیستند و عمده مخاطبان هم به دنبال دریافت اطلاعات خود از طریق فضای مجازی و مولتی مدیاها هستند. در حالی که مطالعه فضاهای مجازی هیچ‌گاه ارزششان به اندازه مجلاتی مثل گیلگمش نیست.
شفیعی یادآور شد: آنچه که در گیلگمش برای من در کنار دیگر خصوصیات مثبتش جالب بود، پرداخت خوب رنگ، گرافیک در کنار محتوایش است. جنس کاغذ به کار رفته در فصلنامه گیلگمش که از پودر سنگ است و هیچ درختی برای آن قطع نمی‌شود کمکی است که گیلگمش به محیط زیست می‌کند.
وی تاکید کرد: در دانشگاه با مقوله‌ای به نام مدیریت سبز مواجه هستی. وقتی گیلگمش از کاغذ سنگ برای انتشار مجلاتش استفاده می‌کند قطع به یقین انسان‌های دغدغه‌مندی هم در آن محیط کار می‌کنند که سعی دارند در عمل به زیست پایدار پیرامونی خود توجه کنند.
این مدرس دانشگاه اظهار داشت: با مطالعه گیلگمش می‌توان به طور عمیق با زیبایی‌های ایران آشنا شد و مرا به عنوان ایرانی ترغیب به سفر می‌کند. با نگاهی به عکس‌های نویسندگان مجلات فارسی و انگلیسی با چهره‌هایی مواجه شدم که از انگیزه‌های لازم برای نوشتن درباره ایران برخوردارند و این مهم جای خوشنودی دارد که افرادی با طرفیت فوق‌العاده با چنین مجموعه‌ای در ارتباط هستند.
ندا شفیعی گفت: یکی دیگر از خصوصیت‌های مثبت مجله گیلگمش، تولید محتوا درباره ایران است. به عنوان فردی که با جامعه دانشگاهی و مجلات کاملا تخصصی سروکار دارم معتقدم می‌شود به فصلنامه گیلگمش به خاطر خاص بودنشان اعتماد کرد و اقشار مختلف جامعه می‌توانند از گزارش‌های نرم‌خبر آن بهره‌مند شوند. لذا به یک قشر خاص تعلق ندارد. یک مجله عمومی است اما گزارش‌ها و مقالات گیلگمش بار علمی دارند.
وی در پایان تاکید کرد: با انتشار گیلگمش انگلیسی خوشنودی من چندان شد چون با این تولید محتوا می‌توان تصویر زیبایی از ایران جایگزین چهره زشتی که نشان داده می‌شود، کرد.
